Elbette bütün aileler çocukları için en iyisinin olmasını ister, ama bunun için iyi bir tenisçi ailesi nasıl olunur, öğrenmeleri gerekir.
Antrenörler teknik bilgi konusunda kontrol ve söz sahibidir, ancak ailelerden bir kenara çekilmeleri de istenmemelidir. En iyi gelişme, antrenörler ve ailelerin birbirlerini dinledikleri, iletişim halinde oldukları ve dahil olacakları sınırları bildikleri durumlarda gerçekleşir. Aileler de çocukları hakkında korkuları, endişeleri, geçmiş tecrübeleri, beklentileri, hayalleri gibi antrenörünün bilmesinin mümkün olmadığı detayları paylaşarak, gelişime destek olmalıdır.
“Antrenörün görevi ne kadar önemliyse, tenisçi ailesinin rolü 10 kat daha önemlidir…” Nick BOLLETTIERI
Ancak takım olarak çalışılırsa, aileler ve antrenörler, sporcu için ortak bir dil konuşabilirler. Sadece Birlikte hareket ettiklerinde, turnuvalar, antreman saatleri ve yoğunluğu gibi konularda, etkili bir programa bağlı kalabilirler.
Antrenörler için, aileleri dahil etmek oldukça zor olsa da, hele bir de herşeyi bildiğini sanan ama aslında hiçbir şeyden anlamayan aileler söz konusu olduğunda, işin bütün keyfi kaçsa da, liderlik bunu gerektirir ve bu takımın lideri de antrenördür.
Herşey dengeden ibarettir…
Eğer aileler çok fazla antrenörlük işini üstlenirse, sporcunun hayatındaki başka bir bölümde boşluk oluşur. Anne ve baba aile olarak yerini korumalı, çocuğu için gerektiğinde uzaklaşabildiği, sığınabileceği bir liman da olmalıdır.
Bu konuda eğitimli olmayan tenisçi ailelerine sahip sporcular, dümensiz bir gemiye benzer. Başarılı sporcular yetiştirebilmek için, sadece oyuncuları eğitmek değil, ailelerini de bu süreçte nasıl davranmaları gerektiği konusunda bilgilendirmek ve görevlendirmek gerekmektedir.
Ailelerin çocuklara maçlar sırasında, neden devamlı müdahale etmemeleri gerektiğini anlatan 10 sebep:
1 – Problem çözme yeteneklerini azaltır.
2 – Karar verme yeteneklerini azaltır.
3 -Kendi başlarına var olma becerilerini, özerkliklerini azaltır.
4 – Yaratıcılıklarını azaltır.
5 – Çocuklar kendi kendilerine daha çok eğlenirler.
6 – Çocuklar üzerindeki baskıyı arttırır.
7 – Çocuklar, kendi hatalarından öğrenemezler.
8 – Başa çıkma becerilerini azaltır.
9 – Genç oyuncular arasında stres seviyesini arttırır.
10 – Çocukların hayatta kalma becerilerinin oluşmasını engeller.